Sandy
Door: Else-marlies
Blijf op de hoogte en volg Else-marlies
31 Oktober 2012 | Haïti, Léogâne
Hallo allemaal,
Na een aantal weken stilte is het weer hoog tijd om een update te geven vanuit Haiti. Er is de afgelopen tijd veel gebeurd, waaronder een orkaan, dus verhalen genoeg!
Maandag 15 oktober kwam er een groep uit Duitsland aan. Liane, een vrijwiliger die al eerder in Haiti is geweest en die ik nog kende, kwam met een groep. Ontzettend leuk om haar in Haiti weer te zien! ´s Ochtends vroeg zijn we vanuit Ca-Ira vertrokken naar Port au Prince om ze op te halen, want om twaalf uur zouden ze landen. Het was erg druk onderweg, maar gelukkig waren we rond kwart voor twaalf op het vliegveld. We waren mooi op tijd en konden een goed plekje vinden voor de auto. Op de een of andere manier is wachten op het vliegveld altijd ontzettend warm. Er is een plek gemaakt waar je kan wachten in de schaduw, maar doordat je daar met veel mensen staat is het ontzettend warm. Het alternatief is wachten in de zon, dat is een stuk koeler, want er is dan een lekker windje, maar de kans dat je verbrand in de zon is heel groot. Een lastig dilema dus ;)
Vol goede moed begonnen we met het wachten. Ik vroeg nog enthousiast aan Linda hoe lang het langste was wat ze op het vliegveld had gewacht en ze zei 3 uur. Meestal als er mensen vanuit Miami komen hoeven we niet zo lang te wachten. Toen we om twee uur de groep nog niet zagen begonnen we het wachten toch wel wat lang te vinden. Als je in Nederland wacht op een vliegtuig heb je overal borden met informatie of het toestel al geland is en derglijke, maar dat kennen ze in Haiti niet, dus we stonden te wachten zonder dat we verder informatie hadden. Om de benen te strekken hebben we af en toe maar even een wandelingtje gemaakt. In Haiti kun je langs de straat water kopen in zakjes, tot die tijd had ik nog nooit dat water gedronken, maar die dag heb ik heel veel water gedronken. Tegen vier uur hebben we gevraagd hoe lang het nog zou duren voordat de vlucht uit Miami aankwam, er werd ons verteld dat het nog een half uur zou duren. Gelukkig hadden we wat meer informatie nu! Tegen vijf uur kwam de groep aan, wat bleek, ze hadden de vlucht in Miami gemist en moesten een andere nemen, waardoor ze dus 5 uur te laat waren, maar ze konden ons niet bereiken.
Het grappig is, dat in Haiti heel veel dingen langer duren dan in Nederland, maar het is hier gewoon. De vijf uren die we hebben gewacht op vliegveld voelde niet als vijf uur. Je weet dat je moet wachten, dus doe je het gewoon. Ik kan me nog herinneren dat ik soms mopperde als ik tien minuten op de trein moest wachten. Het leven hier is een stuk relaxter.
Ongeveer een week geleden begon het een stuk kouder te worden in Haiti. Zo koud, dat ik een lange spijkerbroek, een t-shirt, een shirt met lange mouwen en een vest droeg. Wat bleek, er kwam een orkaan deze kant op. Nu hadden we vaag iets gehoord en op het internet gekeken en we dachten dat er een cycloon deze kant op zou komen. Donderdag bleek dat het om een okraan ging. Het heeft hier ontzettend veel geregend. Het werk heeft twee dagen stil gelegen en tussen de buien door hebben we soms wat dingen gedaan. Het kinderdorp ligt aan het water, wat normaal gesproken heel rustig wat is, maar door de storm ging het water flink te keer. Er waren enorme golven en de een aantal boten die in het water lagen waren vol met water gelopen. Het is apart om te zien dat de orkaan veel vaker in het nieuws komt nu het zoveel schade in Amerika heeft veroorzaakt, maar het leed in Haiti is ook enorm, maar daar wordt veel minder aandacht aan besteed.
Het is onvoorstelbaar hoeveel schade de regen hier kan aanrichten. De straten veranderen in complete rivieren als het hier flink regend. De Haitianen zijn over het algemeen banger voor regen dan voor een schietpartij. Gelukkig begon het vanaf zaterdag weer beter weer te worden. De zon begon te schijnen en het terrein kon weer opdrogen van alle regen die is gevallen. De Duitse groep zou vrijdag vertrekken, maar het was nog een beetje twijfelachtig of het kon in verband met de strom, maar gelukkig hebben ze er geen last van gehad.
Inmiddels hebben we sinds zaterdag geen regen meer gehad en zijn de grootste plassen opgedroogd. Het begint weer lekker warm te worden hier :) Ik hoorde dat het in Nederland erg koud is en dat de eerste nachtvorst al is geweest, brrr. Dat klinkt wel erg koud ;)
Dit was het voor deze keer! Tot de volgende blog!
Liefs,
Else-marlies
Na een aantal weken stilte is het weer hoog tijd om een update te geven vanuit Haiti. Er is de afgelopen tijd veel gebeurd, waaronder een orkaan, dus verhalen genoeg!
Maandag 15 oktober kwam er een groep uit Duitsland aan. Liane, een vrijwiliger die al eerder in Haiti is geweest en die ik nog kende, kwam met een groep. Ontzettend leuk om haar in Haiti weer te zien! ´s Ochtends vroeg zijn we vanuit Ca-Ira vertrokken naar Port au Prince om ze op te halen, want om twaalf uur zouden ze landen. Het was erg druk onderweg, maar gelukkig waren we rond kwart voor twaalf op het vliegveld. We waren mooi op tijd en konden een goed plekje vinden voor de auto. Op de een of andere manier is wachten op het vliegveld altijd ontzettend warm. Er is een plek gemaakt waar je kan wachten in de schaduw, maar doordat je daar met veel mensen staat is het ontzettend warm. Het alternatief is wachten in de zon, dat is een stuk koeler, want er is dan een lekker windje, maar de kans dat je verbrand in de zon is heel groot. Een lastig dilema dus ;)
Vol goede moed begonnen we met het wachten. Ik vroeg nog enthousiast aan Linda hoe lang het langste was wat ze op het vliegveld had gewacht en ze zei 3 uur. Meestal als er mensen vanuit Miami komen hoeven we niet zo lang te wachten. Toen we om twee uur de groep nog niet zagen begonnen we het wachten toch wel wat lang te vinden. Als je in Nederland wacht op een vliegtuig heb je overal borden met informatie of het toestel al geland is en derglijke, maar dat kennen ze in Haiti niet, dus we stonden te wachten zonder dat we verder informatie hadden. Om de benen te strekken hebben we af en toe maar even een wandelingtje gemaakt. In Haiti kun je langs de straat water kopen in zakjes, tot die tijd had ik nog nooit dat water gedronken, maar die dag heb ik heel veel water gedronken. Tegen vier uur hebben we gevraagd hoe lang het nog zou duren voordat de vlucht uit Miami aankwam, er werd ons verteld dat het nog een half uur zou duren. Gelukkig hadden we wat meer informatie nu! Tegen vijf uur kwam de groep aan, wat bleek, ze hadden de vlucht in Miami gemist en moesten een andere nemen, waardoor ze dus 5 uur te laat waren, maar ze konden ons niet bereiken.
Het grappig is, dat in Haiti heel veel dingen langer duren dan in Nederland, maar het is hier gewoon. De vijf uren die we hebben gewacht op vliegveld voelde niet als vijf uur. Je weet dat je moet wachten, dus doe je het gewoon. Ik kan me nog herinneren dat ik soms mopperde als ik tien minuten op de trein moest wachten. Het leven hier is een stuk relaxter.
Ongeveer een week geleden begon het een stuk kouder te worden in Haiti. Zo koud, dat ik een lange spijkerbroek, een t-shirt, een shirt met lange mouwen en een vest droeg. Wat bleek, er kwam een orkaan deze kant op. Nu hadden we vaag iets gehoord en op het internet gekeken en we dachten dat er een cycloon deze kant op zou komen. Donderdag bleek dat het om een okraan ging. Het heeft hier ontzettend veel geregend. Het werk heeft twee dagen stil gelegen en tussen de buien door hebben we soms wat dingen gedaan. Het kinderdorp ligt aan het water, wat normaal gesproken heel rustig wat is, maar door de storm ging het water flink te keer. Er waren enorme golven en de een aantal boten die in het water lagen waren vol met water gelopen. Het is apart om te zien dat de orkaan veel vaker in het nieuws komt nu het zoveel schade in Amerika heeft veroorzaakt, maar het leed in Haiti is ook enorm, maar daar wordt veel minder aandacht aan besteed.
Het is onvoorstelbaar hoeveel schade de regen hier kan aanrichten. De straten veranderen in complete rivieren als het hier flink regend. De Haitianen zijn over het algemeen banger voor regen dan voor een schietpartij. Gelukkig begon het vanaf zaterdag weer beter weer te worden. De zon begon te schijnen en het terrein kon weer opdrogen van alle regen die is gevallen. De Duitse groep zou vrijdag vertrekken, maar het was nog een beetje twijfelachtig of het kon in verband met de strom, maar gelukkig hebben ze er geen last van gehad.
Inmiddels hebben we sinds zaterdag geen regen meer gehad en zijn de grootste plassen opgedroogd. Het begint weer lekker warm te worden hier :) Ik hoorde dat het in Nederland erg koud is en dat de eerste nachtvorst al is geweest, brrr. Dat klinkt wel erg koud ;)
Dit was het voor deze keer! Tot de volgende blog!
Liefs,
Else-marlies
-
31 Oktober 2012 - 15:26
Martin En Henriette:
He else-marlies,
net even je verslag gelezen, wij hopen dat het goed met je gaat. We lezen niets over de kakkerlakken en andere griezelige beestjes, of ben je helemaal over je angst heen!!!
Heb je al iets gedaan voor het kindertehuis met het geld , zodat ik dat aan de collega's kan vertellen?
Wij zijn net terug van een week turkije, we hebben daar ook genoten van het mooie weer (33 graden), dus het viel wel weer tegen bij de eerste nachtvorst van dit jaar!!
veel liefs .martin, henriette, dennis en natascha
-
31 Oktober 2012 - 15:26
Martin En Henriette:
He else-marlies,
net even je verslag gelezen, wij hopen dat het goed met je gaat. We lezen niets over de kakkerlakken en andere griezelige beestjes, of ben je helemaal over je angst heen!!!
Heb je al iets gedaan voor het kindertehuis met het geld , zodat ik dat aan de collega's kan vertellen?
Wij zijn net terug van een week turkije, we hebben daar ook genoten van het mooie weer (33 graden), dus het viel wel weer tegen bij de eerste nachtvorst van dit jaar!!
veel liefs .martin, henriette, dennis en natascha
-
31 Oktober 2012 - 15:42
Else-marlies:
Even nog een kleine aanvulling op het verslag, ik probeer om foto´s te plaatsen, zodat iedereen kan zien hoe het hier na de orkaan eruit zag. Momenteel lukt het nog niet echt met het internet. Dus ik probeer het wel.
De beestjes, kakkerlakken en andere beestjes zijn er nog steeds, het wordt meer een gewoonte dat ze er zijn. Al moet ik zeggen toen ik zondag rustig in mijn bed een filmpje lag te kijken en er aan de buitenkant van mijn muskietennet een 10 cm grote kakkerlak voorbij kwam ik toch wel een beetje in paniek raakte. Gelukkig was die grote kakkerlak na 5 minuten dood en kon ik weer rustig verder kijken ;) Ach alles went gelukkig! -
31 Oktober 2012 - 18:19
Sander En Susanne:
Hoi Els!
Wat leuk om je verhaal weer te lezen zo weten we een klein beetje hoe het daar gaat. Gelukkig heeft de orkaan niet zo huis gehouden als in NY! Hoe is het met Mo?
Suc6 en veel plezier daar nog de komende maanden!
Groetjes van ons! -
01 November 2012 - 00:46
Eva:
Heeey, leuk om te lezen weer :-)
Fijn dat je die 5 uur wachten fijn doorkwam, ik kan er persoonlijk even
niet aan denken.. haha
Het foto's uploaden is toch nog gelukt zie ik, heb nu toch iets meer indruk ervan.
Nou geniet van het weer daar, ook voor mij.. ik heb vandaag toch maar handschoenen
aan gedaan.. het was bevriezen of maar toegeven ;-)
nou ik ga gauw slapen!
tot chats'!
-
01 November 2012 - 08:36
Michel:
Hoi Else Marlies,
al hebben we wel wat vaker mailcontact, toch is het heel leuk om je reisverhaal cq verblijfsverhaal te lezen via je weblog. Haïti is wel genoemd hoor bij ons op het nieuws, maar Amerika is zeker met de verkiezingen in het vooruitzicht voor de media veel belangrijker. In Amerika zitten of zaten 2,2 mio huishoudens zonder stroom dat is natuurlijk veel interessanter als dat op Haïti misschien wel hele tentenkampen weg zijn. Wie denkt er nu nog aan Haïti......
Nou, je volgers doen dat, en vast nog wel een heleboel mensen meer. Wellicht kunnen we vanavond even skypen als ik samen met Ronald en Jan de ontwikkelingen t.a.v. de school (www.schoolcomplexhaiti.nl) ga bespreken.
Groetjes, ook aan al mijn vrienden en bekenden daar!
Michel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
